هورمون اکسيتوسين که با عنوان هورمون عشق نيز شناخته مي شود هورموني است که محبت ميان مادر و فرزند را بيشتر ميکند.
اکنون محققان مرکز نوروساينس شناختي در ليون دريافتند که اين هورمون از يک پتانسيل درماني بالا هم در بزرگسالان و هم در کودکان اوتيسم برخوردار است.
اين محققان در اين خصوص اظهار داشتند: "براي مثال اگر اکسيتوسين در سنين پايين براي کودکان اوتيستي تجويز شود مي توان به اين کودکان توسعه رفتارهاي اجتماعي را تا حدودي آموخت."
افراد مبتلا به سندروم آسپرجر و ديگر انواع اوتيسم اغلب مشکلات مهمي در تعاملات اجتماعي دارند که به گفته اين دانشمندان هورمون اکسيتوسين ميتواند به اين بيماران کمک کند که عملکردهاي هوشمندانه طبيعي داشته باشند و تواناييهاي زبان خود را در اجتماع بهبود بخشند.
محققان فرانسوي افزودند: "برخوردهاي بصري مي تواند به عنوان اولين مرحله در رفتارهاي اجتماعي مورد ملاحظه قرار گيرند. مطالعات ما نشان ميدهد که اکسيتوسين برخوردهاي بصري را افزايش مي دهد چرا که زمان نگاه کردن بيمار را به چشم ديگران افزايش مي دهد."
براساس گزارش رويترز، اين محققان از 13 فرد با اختلال اوتيسم پر کار خواستند که قبل از انجام دو آزمايش، هورمون اکسيتوسين را تنفس کنند.
شرکت کنندگان در اين آزمايش شامل 11 مرد و 2 زن بودند و از دو هفته قبل از شروع تحقيقات هيچ دارويي مصرف نکرده بودند. در اين تحقيقات يک گروه کنترل نيز با تعداد برابر با گروه آزمايش شونده شرکت داشتند.
اين محققان مشاهده کردند که پاسخهاي بيماران نسبت به بالا انداختن يک توپ مجازي نسبت به گروه کنترل بهتر شده است. در آزمايش دوم اين محققان دريافتند بيماران زماني که به تصوير چهره انسان نگاه ميکردند با بيانات چهره به اين تصاوير پاسخ ميدادند.