هپاتيت «سي» نوعي بيماري كبدي است كه براثر عفونت با ويروس هپاتيت «سي» رخ مي‌دهد. اين ويروس سبب التهاب كبد شده و مي‌تواند آسيب‌هاي دائمي كبد نظير سيروز (تنبلي كبد) سرطان و نارسايي كبد را به همراه داشته باشد.

بسياري از بيماران تا پيش از بروز آسيب كبدي از بيماري خود بي اطلاعند.

پس از ورود ويروس به بدن، فرد وارد مرحله كوتاه مدت و ابتدايي (فاز حاد) بيماري مي‌شود و در برخي افراد پس از اين مرحله ويروس هپاتيت به طور دائمي از بدن پاك مي‌شود و هرگز مشكل كبدي پديد نمي‌آيد اما 85 درصد افراد آلوده به ويروس وارد فاز پيشرفته و طولاني مدت بيماري مي‌شوند.

بر اساس تخمين سازمان جهاني بهداشت 170 ميليون ناقل هپاتيت «سي» در دنيا وجود دارد و ساليانه بيش از يك ميليون مرگ براثر هپاتيت اتفاق مي‌افتد.

در سال 1379 در زندان‌هاي كشور شيوع هپاتيت «سي» 20 درصد بود كه با توزيع سرنگ يكبار مصرف در بين زندانيان و تغيير اعتياد آنها از تزريقي به خوراكي، اين بيماري رو به كاهش گذاشت، به گونه‌اي كه در سال 84 حدود 5 درصد از معتادان تزريقي به هپاتيت «سي» مبتلا بودند.

هم اكنون حدود 200 هزار بيمار هپاتيت «سي» در ايران شناسايي شده‌اند كه سابقه تزريق خون پيش از سال 1375 از علل ابتلا آنان است.

برپايه اين گزارش، شايع‌ترين راه انتقال هپاتيت «سي» روش تزريقي است كه بيش از 50 درصد موارد را شامل مي‌شود. انتقال هپاتيت «سي» از راه جنسي نسبت به هپاتيت «بي» كمتر است و شيردهي موجب انتقال هپاتيت «سي» نمي‌شود.

اما به ياد داشته باشيد كه تاكنون واكسني براي مقابله با ويروس هپاتيت «سي» ساخته نشده است؛ اما مي‌توان با رعايت نكات ساده بهداشتي خود را در برابر هپاتيت «سي» مصون كرد. استفاده از مواد ضد عفوني كننده مانند مايعات سفيد كننده و مواد كلر دار براي مدت 20 دقيقه يا جوشاندن براي مدت 20 تا 30 دقيقه براي شست و شوي لباس‌هاي آغشته به خون آلوده شدگان به ويروس هپاتيت C احتمال انتقال بيماري به فرد سالم را كاهش مي‌دهد.
اين افراد بايد زخم و بريدگي‌هاي پوستي را خودشان پانسمان كنند،‌ خون، پلاسما و اعضاي بدن و يا بافت خود را به كسي اهدا نكنند و از سرنگ مشترك استفاده نكنند. از ريش تراش، مسواك، لوازم آرايشي و يا شخصي مشترك هم استفاده نكنند.