1) خود را دوست داشته باشيد تا هرگز گرفتار خشم‌هاي مخرب نخواهيد شد.

2) خود را از شر توقعاتي که از ديگران داريد نجات دهيد.

3) رفتارهاي خشم برانگيز را بررسي کنيد و راهي صحيح براي ابراز احساسات خود بيابيد.

4) در هنگام عصبانيت سعي کنيد پيش کسي برويد که براي او احترام خاصي قايل هستيد و او را دوست داريد.

5) لحظات عصبانيت خود را با قيد زمان و مکان و واقعه‌اي که باعث عصبانيت شما شده يادداشت کنيد.

6 ) از شخصي که دوستش داريد بخواهيد تا هنگام عصبانيت‌، به شما با گفتار يا اشاره‌هاي توافق شده‌، هشدار دهد.

7 ) پس از بروز خشم اعلام کنيد که خطا کرده‌ايد.

8) ياد بگيريد که اگر چيزي را دوست نداريد. اما از آن عصباني هم نشويد.

9 ) ياد بگيريد که هر کس حق دارد چيزي باشد که خودش انتخاب کرده‌.

10) اداي عصبانيت را در آوريد.

11) عصبانيت خود را به تعويق اندازيد.

12) در لحظه خشم‌، از افکار خود آگاهي پيدا کنيد.

13)شوخ طبعي را در خود پرورش دهيد.

14) زمان حال خود را با خشم و عصبانيت به هدر ندهيد.

15) زندگي را سخت نگيريد.

16) خود را ارزشمند بدانيد و اجازه ندهيد ديگران اختيار شما را در دست بگيرند.

17) ياد بگيريد تا اعمال و عقايد ديگران شما را پريشان و آشفته نسازد.

18) به خاطر داشته باشيد که ديگران حق دارند با آن چه دلخواه شماست همراه نباشند.

19) به ياد داشته باشيد که ديگران نمي‌توانند هميشه به ميل شما رفتار کنند.

20) اگر فکر مي‌کنيد که با بلندتر کردن صدايتان طرف مقابل ساکت مي‌شود. بياموزيد تا احساس خود را به او نشان دهيد، اما کاري نکنيد که عصباني شود.

21) ياد بگيريد که در برابر يأس و ناکامي به شکل تازه‌اي از خود واکنش نشان دهيد.

22) خشم خود را به نحوي که آثار مخرب نداشته باشد، ابراز کنيد.

23) بياموزيد که دنيا هرگز آن طور که شما مي‌خواهيد، نخواهد بود.