"کندی جوردین" دختر 12 ساله‌ای است که پس از آنکه به دنیا آمد آنقدر کوچک بود که پرستاران به او لقب "دختر بند انگشتی" دادند. کندی مبتلا به نوعی خاص از بیماری کوتولگی (Dwarfism) است که در آن رشد استخوان‌ها بسیار کند اتفاق می‌افتد و به گفته پزشکان بیش از چند روز نبایست زنده می‌ماند. با این وجود ایستادگی کندی باعث شد او زنده بماند گرچه اکنون در این سن به اندازه یک دختربچه 2 ساله می‌ماند.

مادرش "براین جوردن" با به یاد آوردن لحظه تولد كندی می گوید:"فقط دلم می خواست صدای گریه او را بشنوم، صدای گریه به معنای زنده بودن او بود. سپس یك صدای بسیار ضعیف گریه شنیدم."

گرچه پزشكان این زن كانادایی را از فرزندش ناامید کرده بودند اما او با عشق فرزندش را بزرگ کرد و کندی اکنون اگرچه آرام اما به پیشرفت خود ادامه می‌دهد. کندی پس از گذراندن مهدکودک به مدرسه رفته و در کنار مدرسه ورزش هم می‌کند.

دختر بندانگشتی در کنار بیماری مادرزادی خود به بیماری پیری زودرس هم مبتلاست؛ از طرف دیگر مشكلات استخوانی در كنار، حملات قلبی و بیماری های ستون فقرات از دیگر بیماری هایی است كه زندگی او را تهدید می كند. عکاس بارکرافت از کندی و آلبوم عکس کودکی‌اش عکاسی کرده است.